Skuteczne leczenie bezzębia dla osób z paradontozą. Jakie rodzaje protez przy zapaleniu przyzębia?

Paradontoza, znana również jako choroba przyzębia, to choroba tocząca się w tkankach otaczających zęba i utrzymujących go w kości. Dotyka ona dziąseł, więzadeł oraz kości. Jest to choroba zapalna, która rozwija się stopniowo i może prowadzić do poważnych problemów z uzębieniem, a nawet z utratą zębów, jeśli nie jest leczona.

Z tego wpisu dowiesz się:

    • Jakie wyróżniamy rodzaje paradontozy?

    • Jakie są jej przyczyny?

    • Jakie leczenie implantologiczne będzie najlepszym rozwiązaniem dla pacjentów z paradontozą?

    • Jakie typy protez stosujemy w uzupełnianiu braków w uzębieniu?

Paradontoza – jakie wyróżniamy rodzaje zapalenia przyzębia?

Możemy wyróżnić kilka rodzajów paradontozy. Na Wasze potrzeby przedstawię to w uproszczony sposób.

  1. Paradontoza przewlekła – jest najczęściej wywoływana przez nieprawidłową higienę jamy ustnej i nagromadzenie się płytki nazębnej, co prowadzi do stanu zapalnego dziąseł, a następnie zaniku kości. Jest ona możliwa do kontrolowania i zatrzymania.
  2. Paradontoza agresywna – jest to forma paradontozy, która postępuje szybciej niż przewlekła i często dotyka młodsze osoby. Może prowadzić do znacznego ubytku tkanki przyzębia i utraty zębów. Paradontoza agresywna może być trudniejsza do kontrolowania i leczenia.

Niezależnie od w/w wyróżniamy jeszcze periodontitis apicalis, czyli formę mającą swój początek przy nieprawidłowo przeleczonym kanale zęba. 

Dodatkowo istnieje jeszcze paradontopatia związana z chorobami ogólnoustrojowymi. Niektóre choroby ogólnoustrojowe, takie jak cukrzyca, mogą wpływać na stan przyzębia i zwiększać ryzyko wystąpienia paradontozy.

Wszystkie te rodzaje paradontozy wymagają profesjonalnej oceny i leczenia przez periodontologa. Wczesna diagnoza i odpowiednie leczenie są kluczowe dla zachowania zdrowia jamy ustnej i uniknięcia poważnych powikłań związanych z paradontozą. Ponadto, utrzymanie dobrej higieny jamy ustnej, regularne wizyty kontrolne u dentysty oraz zdrowy tryb życia mogą pomóc w zapobieganiu paradontozie.

Przyczyny powstawania paradontozy?

Jak już wyżej wspomniałem, zła higiena jest główną przyczyną paradontozy.
Istnieją jednak dodatkowe czynniki, które przyczyniają się do jej powstawania. A są to:

  1. Palenie tytoniu i nadużywanie alkoholu – osoby palące tytoń są bardziej podatne na paradontozę, ponieważ substancje chemiczne zawarte w tytoniu zaburzają zdolność organizmu do zwalczania bakterii, co sprzyja stanom zapalnym dziąseł. Natomiast alkohol wysusza śluzówkę, co również sprzyja rozwojowi bakterii w jamie ustnej, a także osłabia odporność organizmu.
  2. Niedobory witamin i składników mineralnych – niedobory witamin, zwłaszcza witaminy C, D3 w połączeniu z K2, oraz składników mineralnych, takich jak wapń, osłabia tkanki przyzębia i kości.
  3. Cukrzyca – osoby chorujące na cukrzycę mają obniżoną zdolność do zwalczania infekcji i gojenia się tkanek.
  4. Stres – przewlekły stres obniża odporność organizmu, co może sprzyjać rozwojowi bakterii oraz powstaniu paradontozy.
  5. Genetyka – istnieje dziedziczna skłonność do chorób przyzębia, więc jeśli w rodzinie występowały przypadki paradontozy, zwiększa to ryzyko zachorowania na tę chorobę u potomstwa.
  6. Nieprawidłowe ułożenie zębów – nieprawidłowe ułożenie zębów utrudnia dokładne doczyszczanie przestrzeni międzyzębowych, a co za tym idzie, przyczynia się do gromadzenia płytki nazębnej, a w rezultacie może spowodować zainfekowanie tkanek przyzębia bakteriami i paradontozę.

Główne objawy zapalenia przyzębia

Wiemy już co to jest paradontoza i co ją powoduje. Porozmawiajmy więc, jakie są jej główne objawy i co powinno Was niepokoić.

Główne objawy paradontozy to:

  1. Zaczerwienienie i opuchnięcie dziąseł: Dziąsła mogą stawać się czerwone i opuchnięte w wyniku stanu zapalnego.
  2. Krwawienie dziąseł: Dziąsła mogą krwawić podczas szczotkowania zębów lub używania nici dentystycznej.
  3. Ból i wrażliwość dziąseł: Osoby z paradontozą mogą odczuwać ból lub dyskomfort w okolicach dziąseł.
  4. Obniżanie się dziąseł: W zaawansowanych przypadkach paradontozy dziąsła mogą się cofać, odsłaniając korzenie zębów.
  5. Rozchwianie zębów: Choroba może prowadzić do osłabienia struktur podtrzymujących zęby, co może skutkować rozchwianiem zębów.

Nieświeży oddech: W zaawansowanych przypadkach paradontozy może wystąpić nieświeży oddech.

dziąsła

Jeśli zauważyłeś/zauważyłaś u siebie choć jeden z powyższych objawów, powinieneś zgłosić się do stomatologa w celu przeprowadzenia dokładnej diagnostyki związanej z paradontozą i przygotowania odpowiedniego leczenia. Paradontoza nie musi być wyrokiem utraty zębów. Odpowiednia diagnostyka, wdrożone leczenie, a także konsekwencja w przestrzeganiu zaleceń dotyczących utrzymania prawidłowej higieny jamy ustnej mogą zahamować tę chorobę.

Leczenie stomatologiczne zębów u osób z paradontozą

Pierwszą czynnością, która jest wykonywana w gabinecie podczas wizyty konsultacyjnej, jest wykonanie odpowiednich zdjęć rentgenowskich, które dają nam pełen obraz stanu zębów oraz poziomu kości w jamie ustnej.

Następnie, podczas wizyty diagnostycznej, lekarz powinien przeprowadzić szczegółowy wywiad, obejmujący pytania dotyczące:
– ogólnego stanu zdrowia, przebytych lub obecnych chorób, stosowania leków;
– stylu życia, złych nawyków;
– przyjmowanych leków;
– zwyczajów dbania o higienę jamy ustnej;
– poprzednich wizyt u stomatologa;
– dolegliwości. 

Następnie lekarz powinien dokładnie zbadać jamę ustną. Niezbędnym elementem do monitorowania stanu przyzębia jest tzw. karta periodontologiczna. To na niej lekarz zapisuje wszystkie kluczowe informacje i wyniki badania, takie jak:

  • głębokość kieszonek dziąsłowych, którą bada się za pomocą tzw. sondy perio, czyli narzędzia z podziałką, z okrągłą końcówką, które nie spowoduje naruszenia przyczepów dziąsłowych.
  • ocena furkacji – czyli miejsca połączenia korzeni z kością;
  • ocena recesji dziąseł – czyli obniżania się ich, wskutek czego odsłaniają się korzenie;
  • oraz ruchomość zębów.

Jeśli lekarz zdiagnozuje u Pacjenta paradontozę, konieczne jest stworzenie odpowiedniego planu leczenia i niemal natychmiastowe rozpoczęcie leczenia.

W zależności od stopnia zaawansowania paradontozy, zaleca się:

  1. Higienizację poddziąsłową oraz bezwzględne przestrzeganie zasad zachowania odpowiedniej higieny jamy ustnej – podstawą leczenia paradontozy jest utrzymanie właściwej higieny jamy ustnej. Na takiej wizycie higienistka stomatologiczna profesjonalnie usuwa płytkę nazębną i kamień z powierzchni zęba oraz z obszarów pod dziąsłami. Ponadto Pacjent jest edukowany w zakresie prawidłowej techniki szczotkowania zębów i stosowania nici dentystycznej oraz płynu do płukania jamy ustnej.
  2. Kiretaż – jest to zabieg pogłębionej higienizacji, podczas którego lekarz oczyszcza z bakterii korzenie zębów. Ma on na celu spłycenie kieszonek zębowych i zapobieganie odkładaniu się kamienia i płytki nazębnej.
  3. Terapię Vektor – jest to wspomaganie leczenia za pomocą urządzenia wytwarzającego delikatne ultradźwięki, przy wykorzystaniu fluidu, zawierającego hydroxyapatyt, który powoduje całkowite usunięcie warstwy biofilmu bakteryjnego.
  4. Antybiotykoterapię, która jest uzupełnieniem leczenia mechanicznego.
  5. Czasami warto też wykonać badanie PET, które umożliwia rozpoznanie patogenów zapalenia przyzębia u Pacjenta i dzięki której można dobrać odpowiedni antybiotyk.
  6. Przeszczep dziąsła – jeżeli paradontoza doprowadziła do znacznego cofnięcia dziąseł, może być konieczne przeprowadzenie przeszczepu dziąseł, aby przywrócić zdrową linię dziąseł i ochronić korzenie zębów. Taki zabieg może być jednak przeprowadzony dopiero po zlikwidowaniu fazy ostrej zapalenia.
  7. Zabiegi chirurgiczne – w zaawansowanych przypadkach paradontozy, zwłaszcza gdy występują ubytki kości, może być konieczne przeprowadzenie zabiegów chirurgicznych, takich jak przeszczep kości, aby przywrócić utracone struktury kostne.

Podsumowując, leczenie paradontozy jest procesem wieloetapowym, który ma na celu kontrolowanie choroby, zmniejszenie stanu zapalnego i przywrócenie zdrowia przyzębia. Kluczowym elementem jest także edukacja pacjenta na temat prawidłowej higieny jamy ustnej i zachowań profilaktycznych, które pomogą utrzymać zdrowe dziąsła i zęby w przyszłości. W przypadku paradontozy ważne są również regularne kontrole u lekarza stomatologa oraz wizyty higienizacyjne w celu monitorowania stanu zdrowia przyzębia i dostosowywania dalszego planu leczenia do potrzeb Pacjenta.

Utrata zębów przez paradontozę – możliwości wstawienia implantów zębowych

A co jeśli paradontoza jest w stopniu zaawansowanym, który nie pozwala na uratowanie zębów? Czy można przywrócić piękny uśmiech za pomocą implantów?

U osób, u których niemożliwe jest uratowanie zębów, ponieważ są one już za bardzo obnażone, rozchwiane i tylko ich niewielka część jest już osadzona w kości, najczęściej podejmuje się decyzję o ich usunięciu.

Nie oznacza to jednak, że nie możemy odbudować Pacjentowi uśmiechu. W dzisiejszych czasach paradontoza nie jest przeciwwskazaniem do wszczepienia implantów.

Decyzja o możliwości wszczepienia implantów u Pacjenta z zaawansowaną paradontozą zależy od wielu czynników, w tym od stopnia zaawansowania choroby, ogólnego stanu zdrowia pacjenta i jakości tkanki kostnej w okolicach implantacji.

Oto kilka najważniejszych aspektów, które są brane pod uwagę w przypadku pacjentów z paradontozą w kontekście wszczepienia implantów zębowych:

  1. Stopień zaawansowania paradontozy: im bardziej jest ona zaawansowana, tym jest większe ryzyko powikłań po wszczepieniu implantów. Jednak jeśli zastosujemy wszystkie procedury, aby zminimalizować ryzyko, wtedy wszczepienie implantów jest bezpieczne.
  2. Ilość tkanki kostnej: aby implant zębowy mógł być osadzony w sposób trwały i stabilny, istotne jest, aby w okolicy implantacji była wystarczająca ilość kości. Jeśli paradontoza doprowadziła do znacznego ubytku kości, może to wymagać dodatkowych zabiegów odbudowy kości.
  3. Monitorowanie i leczenie paradontozy: zanim zostaną podjęte kroki w kierunku wszczepienia implantów, paradontoza musi być odpowiednio kontrolowana i leczona. To oznacza, że Pacjent musi współpracować z lekarzem stomatologiem, aby wyeliminować bakterie i osiągnąć warunki sprzyjające do wszczepienia implantów.
  4. Należy pamiętać, że każdy przypadek jest indywidualny, dlatego decyzja o wszczepieniu implantów zębowych w obecności paradontozy zawsze powinna być podejmowana na podstawie dokładnej diagnostyki Pacjenta.

W zależności od stanu jamy ustnej Pacjenta, stosuje się różne protokoły leczenia.

Jeśli u Pacjenta należy usunąć tylko pojedyncze zęby i je uzupełnić za pomocą implantów, wtedy zaleca się wykonanie wszystkich procedur higienizacyjnych oraz leczenia periodontologicznego w celu usunięcia bakterii z jamy ustnej. Wszystkie te procedury opisałem dokładnie wcześniej.

U tak przygotowanego Pacjenta można wszczepić implanty wg standardowych procedur. Implanty odbudowuję za pomocą koron przykręcanych. W przypadku paradontozy kluczową zaletą prac przykręcanych jest możliwość ich demontażu w celach serwisowych. Czasami musimy zdemontować ząb, aby mieć idealne dojście do samego implantu, czyli tytanowej śrubki znajdującej się w kości. 

Badania pokazują, że nawet po usunięciu zębów objętych paradontozą i zastosowaniu wszystkich procedur w celu usunięcia bakterii, mogą one w późniejszym czasie infekować implanty. Jeśli możemy odkręcić ząb, zlikwidowanie problemu jest zwykle prostsze. Jeśli nie mogę tego zrobić, wówczas nawet diagnoza jest ciężka, nie mówiąc już o samym leczeniu.

Rekonstrukcja pełnych łuków zębowych – leczenie bezzębia

Jeśli u Pacjenta należy usunąć wszystkie zęby, wtedy postępowanie jest następujące:

  1. Pierwszym krokiem jest wdrożenie odpowiedniej antybiotykoterapii, aby usunąć bakterie z jamy ustnej i z organizmu w jak największym zakresie
  2. Następnie usuwane są zęby, których nie da się już uratować
  3. Dodatkowo wykonujemy czyszczenie zainfekowanej kości
    oraz
  4. Usunięcie kości, która miała styczność z zębami zarażonymi chorobą.

Po wykonaniu wszystkich tych czynności, wszczepiamy implanty. Po integracji implantów z kością, w zależności od predyspozycji Pacjenta, odbudowujemy braki za pomocą wybranej pracy protetycznej.

Typy protez zębowych stosowanych przy paradontozie

Wyróżniamy cztery rodzaje protez stosowanych przy paradontozie:

  • proteza całkowita
  • proteza overdenture stabilizowana na implantach
  • praca pełnołukowa zdejmowalna
  • praca pełnołukowa stała.

Proteza całkowita jest rozwiązaniem najprostszym i ekonomicznym. Zastępuje ona brakujące zęby pacjenta. Jest to rozwiązanie wyjmowane. Protezy tradycyjne (częściowe lub całkowite) mogą poprawić zdrowie i wygląd pacjenta, przywracając naturalne funkcje jedzenia oraz mówienia. Mają jednak wiele wad. Najczęściej wymienianymi problemami z jakimi spotykają się pacjenci, którzy ją użytkują jest niewystarczająca stabilizacja protezy, a co za tym idzie jej ruchomość podczas spożywania posiłków oraz rozmowy.

Jeśli chcesz zapewnić sobie komfort jedzenia i funkcjonowania, alternatywą protezy całkowitej jest proteza Overdenture stabilizowana na implantach. U osób tracących zęby z powodu paradontozy, jest ona najczęściej wybieranym rozwiązaniem. Tak jak wspomniałem wcześniej, najnowsze badania pokazują, że nawet po usunięciu wszystkich zębów objętych paradontozą, bakterie nadal mogą pozostać w kościach i mogą w późniejszym czasie infekować implanty. Proteza Overdenture pozwala nam na łatwy dostęp do implantów i możliwość kontroli ich stanu oraz ewentualne leczenie. Poza tym, nawet w przypadku utraty implantu proteza Overdenture nadal funkcjonuje i można ją stosunkowo łatwo zmodyfikować dodając kolejny implant.

Dodatkowo protezę Overdenture bardzo łatwo się oczyszcza, co jest bardzo ważne, aby utrzymać odpowiednią higienę przy paradontozie.
Oczywiście, możemy zastosować również pracę pełnołukową zdejmowalną lub pracę pełnołukową stałą. Dobór najlepszego rozwiązania dla Pacjenta jest zależny od jego możliwości finansowych oraz predyspozycji i warunków w jamie ustnej.

Protezy ruchome i protezy stałe

Praca pełnołukowa zdejmowalna jest rozwiązaniem pośrednim pomiędzy protezą Overdendure a pracą pełnołukową stałą. Jest to praca wykonana z wysoko estetycznych materiałów, którą możemy dopasować do indywidualnych wymagań pacjenta. Jest jednak ona stabilizowana za pomocą elementów retencyjnych, dzięki którym możliwe jest wyjmowanie jej z ust i dokładne oczyszczanie.

Natomiast praca pełnołukowa stała to odbudowa, która jest zamocowana na stałe w ustach Pacjenta. Swoją estetyką i funkcjonalnością jest zbliżona do naturalnych zębów Pacjenta, a jej główną zaletą jest to, że nowych zębów nie trzeba zdejmować. Jednak należy pamiętać, że w przypadku paradontozy, niezwykle ważne jest, aby potrafić zachować odpowiednią higienę przy implantach.

Prawidłowa higiena jamy ustnej po odbudowie zębów na implantach

Bez względu na to jaki rodzaj pracy protetycznej wybierzesz, najważniejsze jest:
– prawidłowe utrzymanie higieny jamy ustnej,
– zapobieganie gromadzeniu się bakterii,
– regularne przeprowadzanie zabiegów higienizacyjnych w gabinecie, wykonanych przez wyspecjalizowaną higienistkę,
oraz
– regularne kontrole u lekarza stomatologa, na których, oprócz badania, wykonywane jest zdjęcie panoramiczne, aby skontrolować stan kości wokół implantów.

Jeśli chcesz się dowiedzieć więcej na temat dbania o implanty, zapraszam Cię do zapoznania się z materiałami dostępnymi na naszej stronie: Jak dbać o implanty?

Na koniec chciałbym podkreślić, że dzięki nowoczesnej stomatologii, zawsze można znaleźć rozwiązanie na problem, którym jest paradontoza. Ważne, abyś skonsultował się z lekarzem, który dobrze Cię zdiagnozuje i dostosuje do Ciebie odpowiedni plan leczenia.

Nawet chorując na paradontozę możesz cieszyć się pięknym uśmiechem!

Jeśli chciałbyś się dowiedzieć jakie są możliwe sposoby leczenia paradontozy u Ciebie, umów się na bezpłatną rozmowę telefoniczną z Opiekunem Pacjenta lub przyjdź na konsultację do gabinetu. Serdecznie zapraszam 🙂

Wojciech Fąferko

Lekarz implantolog

Lekarz stomatolog z prawie 20-letnim doświadczeniem, założyciel i dyrektor medyczny sieci gabinetów skupiających się na leczeniu implantologicznym. Absolwent Śląskiej Akademii Medycznej. Odbył staż podyplomowy, m.in. na Katedrze Chirurgii Stomatologicznej. Absolwent studiów podyplomowych na Uniwersytecie J.W. Goethego we Frankfurcie nad Menem z europejskim tytułem implantologa oraz student Master in Oral Implantology. Ukończył dwuletnie studia podyplomowych na New York College of Dentistry oraz na Uniwersytecie w Sienie we Włoszech z tytułem Master of Prosthodontics.

Formularz bezpłatnej konsultacji telefonicznej z Opiekunem

Wypełnij formularz w celu umówienia bezpłatnej konsultacji telefonicznej z naszym Opiekunem Pacjenta.

Aby wypełnić ten formularz, włącz obsługę JavaScript w przeglądarce.
Akceptacja
To top